Rodzice, którzy zgłaszają się do gabinetu psychiatry ze swoim dzieckiem bardzo często podają jako główną przyczynę wizyty trudności wychowawcze.
Dalsze pytania odkrywają szeroki zasięg objawów i ich złożoną naturę.
Wychowanie jest to kształtowanie osobowości rozwijającego się dziecka zgodnie z określonymi zasadami, które są konsekwentnie egzekwowane. Zadanie trudne, współcześnie realizowane w sposób niepełny, a co za tym idzie nieefektywny. Jeżeli nie są dokładnie sprecyzowane podstawy i zasady wychowawcze to niemożliwy jest proces wychowania.
Problemy wychowawcze mają wszyscy dorośli, którzy kontaktują się z dziećmi niepodporządkowanymi wymaganym zasadom.
Konsultacja ze specjalistą i podjęte kroki zaradcze są warunkiem niezbędnym do właściwego procesu związanego z rozwiązywaniem problemów wychowawczych.
- dziecko mnie nie słucha
- dziecko nie słucha nikogo w tym nauczycieli i innych ważnych dorosłych
- dziecko robi co chce i jak chce
- dziecko nie hamuje swoich zachowań nawet przy obcych (sklep, znajomi)
- dziecko jest agresywne słownie i czynnie w stosunku do rodziny, a nawet obcych
- szkoła mówi, że trzeba coś z tym zrobić
- nie ma dla dziecka autorytetu lub jest to jedna, często nieoczekiwana osoba np. wujek, babcia, sąsiadka, czasem jedna nauczycielka w szkole itd.
Zapobieganie tym problemom zaczyna się w momencie urodzenia dziecka i trwa całe młode, a często i dorosłe życie. Najpierw wychowują rodzice, potem obcy ludzie i instytucje (praca, studia).
Wystąpienie problemów wychowawczych wymaga natychmiastowego działania najpierw na terenie domu potem u psychologa lub psychiatry.
Problemy wychowawcze ma większość rodziców i opiekunów tylko często radzą sobie z tym sami. Z problemami wychowawczymi zgłaszają się często dorośli po długim okresie ich trwania, kiedy to niestety zaburzenia zachowania utrwalają się.
Problemy wychowawcze z dziećmi są często łatwo widoczne dla osób obcych lub z najbliższego otoczenia. Od otoczenia i naszych wzajemnych relacji zależy czy nam powiedzą o tych problemach wychowawczych i jak my jako rodzice zareagujemy na uwagi o problemach wychowawczych naszych dzieci.
Często widzimy w sklepach, na ulicy, w kościele itd. dzieci, które ewidentnie mają problemy wychowawcze i jasne jest dla nas jako osób obcych, że rodzice sobie nie radzą z problemami swoich dzieci. Myślą oni, że dzieci z tego wyrosną i zmądrzeją same.
Otóż nic bardziej błędnego - proszę pamiętać, że wszystkie zachowania, w tym i problemy wychowawcze utrwalają się szybko, dają przewagę dzieciom a potem nastolatkom nad rodzicami i generują podobne zachowania poza domem.
Najważniejszym miejscem "poza domem" jest szkoła, gdzie problemy wychowawcze z dziećmi i młodzieżą występują coraz częściej. Szkoła sobie z tym nie radzi mimo systemu doradczego tj. pedagoga szkolnego i psychologów.
Najlepszym sposobem, aby przerwać ten proces jest natychmiastowe włączenie określonych zasad wychowawczych na terenie domu i podobnych na terenie szkoły, aby zapobiec potęgowaniu się problemów.